Muhtemelen Avustralya ve Buenos Aires’in ortasında hiç durmadan uçmak istemediniz. Ancak bu rota doğrudan Güney Kutbu üzerinden geçtiği için geçiş mümkün değil. Peki, istisnalar dışında, bu direğin üzerinden uçak yolculuğu neden mümkün olmuyor? Gelelim detaylara… ? ?
Kaynak:https://www.youtube.com/watch?v=SCQhI…
Güney Kutbu üzerinden uçmak mümkün değildir. Bunun elbette birkaç temel nedeni var.
Bunlardan biri Antarktika’nın çok soğuk olmasıdır. Hatta Mart 2001’de hava çok soğuktu. Hatta bu durum için FAA (Federal Havacılık İdaresi) tarafından ‘Polar Route’ adı verilen özel kurallar konmuştur.
Bu kurallar, 78 derece Kuzey enlemlerinin üzerindeki ve 68 derece Güney altındaki rotayı kapsar.
Direklerin üzerinden uçakla geçmek isteyenler için bu kurallar için tek bir kelimenin unutulmaması gerektiği söyleniyor: SCEMPT.
Kelimedeki her harf farklı bir ihtiyacı temsil eder.
-
S: Kuzey Kutbu uçuşları için, tüm pilotlar ve uçuş ekibi koşullara, özellikle Antarktika’nın donma sıcaklıklarına dayanacak şekilde uygun şekilde eğitilmelidir.
-
C: Aşırı soğuk hava koşullarından korunmak için en az 2 adet soğuk hava tulumu bulunmalıdır.
-
E: Kurs eğitim planından önce, FAA, mekanik veya tıbbi zorluklar nedeniyle beklenmedik inişler için bir acil durum alternatif havaalanı rotasını onaylamalıdır. Yolcular, inişten sonraki 48 saat içinde bu havalimanlarının her birinden tahliye edilmelidir.
M: Uçuş boyunca yakıt sıcaklığı izlenmelidir ve yakıt donma noktasının altına düşmeye başlarsa irtifa değiştirilmelidir.
- P ve T: Kutup uçuşları, geleneksel manyetik navigasyondan daha fazla doğru istikamet gerektirir. Çünkü kutuplar manyetik olarak güvenilir olmayan bir alana sahiptir.
Bu kurallar Antarktika rotası üzerinde bir uçuş için caydırıcı olsa da, tamamen yasaklayıcı değildi.
Ancak ticari uçuşlarda bu kurallar kuzeye kadar geçerlidir.
Dubai-Los Angeles, New York-Hong Kong ve New Delphi-San Francisco gibi ana rotaların tümü, ya Dünya bir küre olduğu için ya da Grönland’da bir yerlerde asılı duran cömert bir zaman sihirbazı olduğu için Kuzey Kutbu üzerinden uçarak uçuş sürelerini kısaltır. . 🙂
Güney Kutbu üzerinden geçmenin bir diğer sorunu da acil durumlarda istenildiği zaman değiştirilip iniş yapılabilecek bir piste sahip olma gerekliliğidir.
Her ticari çift motorlu uçağa, herhangi bir zamanda uygun bir alternatif havaalanından/pistten ne kadar uzakta olabileceğine dair belirli bir değerlendirme ve düzenleme yapılması gerekir. Buna ‘ETOP’ denir.
1985’ten önce, tüm çift motorlu uçaklar ETOPS-60 idi.
Böylece bir havaalanından sadece 60 dakikalık bir yarıçap içinde uçabilirler. Bu kısıtlamalar nedeniyle, daha büyük üç veya dört motorlu uçaklar inşa etmek gerekliydi.
ETOPS süreleri, uçaklar geliştikçe gelişmiştir.
Boeing 737 ve Airbus A320 gibi en yaygın ticari uçaklar, dünyanın yaklaşık %95’ini kapsayan ETOPS-180’e kadar derecelendirmeye sahip olabilir: Antarktika dışında hemen hemen her yerde.
Güney Kutbu’na en yakın potansiyel yönlendirme havaalanı, Arjantin’deki ‘Ushuaia uluslararası Havaalanı’dır.
Ancak yine de yaklaşık 2.500 mil (4 bin kilometre) uzaklıktadır. Bu da Güney Kutbu’nun ne kadar uzak olduğunun kanıtlarından biridir.
Dünyanın en uzun menzilli ticari uçağı olan Airbus A350 bile 370 dakika ile sınırlıdır ve kıtanın büyük bir kısmından geçmek yasaktır.
Tüm bu kısıtlamalara rağmen, gerçek bir yer, gerçek ekipman ve özel olarak eğitilmiş bir grup olduğu sürece bir havayolu teorik olarak Antarktika’nın bir kısmı üzerinden uçabilir.
Ancak Antarktika üzerinde mantıklı olan pek çok rota yok. Uluslararası uçuşların büyük çoğunluğu da kuzey yarım kürede gerçekleşiyor.
Bugün, bazı uçuşlar Antarktika kıyısına yaklaşıyor (Sydney ve Santiago arasındaki rotalar gibi) ve rüzgar koşullarına bağlı olarak bazen Antarktika’nın küçük bir bölümü üzerinden uçabiliyorlar, ancak kesinlikle doğrudan Güney Kutbu üzerinden uçamıyorlar.
